حکم مرتکب گناه کبیره نزد اهل سنت چیست؟ 

الحمدلله،

مرتکب گناه کبیره نزد اهل سنت فاسق یا ناقص الایمان است؛ چون مرتکب گناه کبیره می شود و بر آن اصرار می ورزد و آن را دست کم می گیرد، پس برای مرتکب گناه کبیره از عذاب الهی می ترسیم، بلکه برای او از نظر کفر و ارتداد هراس داریم، چون گناهان پیشاهنگ کفرند، گناهان در دل جای می گیرند و ایمان را ضعیف می کنند و انگیزه را برای ارتکاب امور حرام مانند زنا و مستی و موسیقی و تکبر و تجاوز بر مسلمین با کشتن و سرقت اموالشان و تهمت زدن به مسلمین و امثال آن، تقویت می کند. این گناهان را اگر کسی ادامه دهد حرکت قلب و جوارح به سوی طاعات ضعیف می شود، خواندن نماز، دادن صدقه و سایر عبادات برای فرد دشوار می شود. بدون تردید ارتکاب گناهان کبیره هشداری است برای دین گریزی و خروج از دین شاید منظور از اطلاق کلمه کفر بر بعضی از گناهان کبیره، یا نفی ایمان از مرتکبین آن همین است، چنانکه پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  می فرماید: «سِبَابُ الْمُسْلِمِ فُسُوقٌ وَقِتَالُهُ کُفْرٌ» «نا سزا گفتن به مسلمان فسق و جنگیدن با او کفر است» بخاری (48)، و مسلم(64)

پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  می فرماید: «لَا یَزْنِی الزَّانِی حِینَ یَزْنِی وَهُوَ مُؤْمِنٌ »«زنا کار وقتی زنا می کند مؤمن نیست» بخاری (6772)، و مسلم (57).

پس ما می گوئیم: او ناقص الایمان است، یا می گوئیم: او به خاطر تصدیق و ایمان داشتن به خدا و روز قیامت و کتاب ها و پیامبران، مؤمن است؛ اما به خاطر ارتکاب گناه فاسق می باشد. فرقه خوارج در این مورد سختگیری نموده اند، از این رو مرتکب گناه کبیره را کافر شمرده اند.

معتزله مرتکب گناه کبیره را از ایمان خارج نموده و در کفر داخل نکرده اند؛ اما نزد آنها مرتکب گناه کبیره برای همیشه در دوزخ می ماند.

فرقه مرجئه، مرتکب گناه کبیره را کامل الایمان دانسته و گفته اند با وجود ایمان، ارتکاب گناه ضرری ندارد، همان طور که با کفر، اعمال نیک پاداشی ندارد، اما اهل سنت راه میانه را در پیش گرفته اند و مرتکب گناه کبیره را فاسق شمرده اند، و گفته اند: او در آخرت تحت مشیئت و خواست خداوند قرار دارد که او را ببخشد یا عذاب کند، و اگر به سبب گناه کبیره ای که مرتکب شده به دوزخ برده شود قطعاً بعد از پاک شدن با شفاعت شفاعت کنندگان یا با رحمت خداوند مهربان از دوزخ بیرون می آید.